LR - De illusie naar het onbekende
Wanneer hart en ziel
verloren lopen
op de vleugels van de tijd
zich ontoereikend afsluiten
van het verstand en lichaam
in seconde on-beduid
waar letters en tekens zich verdraaien
in het ongerepte bloed
die stroomt door pasgeboren ogen
spreken de lippen
een ijselijke wartaal door
de regen van gespetterde bogen
niets weerhoud
het verwachten van
de illusie naar het onbekende
de strijd dat we door de
eeuwigheid heen
eigenlijk al heel ons leven kende
Reacties op dit gedicht
| Klaes: | Dinsdag, oktober 23, 2007 12:30 |
| mooi die pasgeboren ogen in dit pasgeboren vers.. groets/klaes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: The Slayer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||