Verpleeghuisleven is soms óverlevenals je oud-zijn beleven magin verzorgingshuis "gedumpt" wordtwaar je zoveel narigheid zagin zo'n omgeving je dagen slijtenwaar je niets dan gebogen hoofden zietwaar half blinden de weg niet wetenen die zelfde ogen smekenvergeet mij alsjeblieft toch niets'morgens vlug een lapje washandvoor een douche is amper tijddoor tekort aan hulpkrachtenje mag hopen dat je daarje laatste levensjaren niet slijtoma Fien is één van velenze heeft geen man en kind noch kraaiachteruit gaat ze met rasse schredenniemand die haar over haar bolletjeooit eens geeft een schouderklop of aaize wil naar huis, haar veilig plekjemaar ze is afhankelijkwellicht naar huis om daar te stervenik vind het erg on-menselijkJannie
| Jacqueline: | Dinsdag, oktober 23, 2007 22:27 |
| Toch zijn er ook wel lieve hulpverleners die tijd hebben om even over een hoofdje te strelen ,laten we dat niet vergeten. | |
| Gert: | Dinsdag, oktober 23, 2007 21:02 |
| Is het ook. Ik heb 2 jaar in een verpleeghuis gewerkt en had zo met die mensen te doen. Ze komen zoveel aandacht te kort. Ik ben dan weer zo''n lulletje die wel denkt dat goed te kunnen maken. Maar ook ik had niet voor iedereen tijd. Moest ook mijn werk nog doen natuurlijk. Maar heb mijn best gedaan. En de mensen met wie ik echt een band kreeg neem ik nog geregeld mee wandelen. Hopelijk doet iemand dat ook met mij als ik ooit zo oud wordt... Liefs, Gert |
|
| Artifex: | Dinsdag, oktober 23, 2007 20:56 |
| Schrijnend is het daar soms. Maar het kan helaas vaak niet anders. Liefs, Artifex. |
|
| Dreamlover: | Dinsdag, oktober 23, 2007 20:02 |
| Dit doet mij echt slikken. Denk even aan mijn eigen oma. Die haar laatste dagen daar doorbrengt...zo sneu. Liefs Dreamlover |
|
| Auteur: Jannie Hoogendam | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||