Bindend mooi
Toen een fonkelende hemel
in donker zacht blauw
de aarde omfloerste
in tedere omhelzing
schaduwen stil rezen
in het abstracte
om 's werelds
heerlijkheid weer te geven
stilte uitbarstte
tot een bloeiende wel
met stijgend
gouden schijn gezang
besefte ik
in deze saamhorigheid
mijn één worden
met het mooie
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Woensdag, oktober 24, 2007 19:57 |
| woordenloos ben ik zo mooi | |
| Quicksilver: | Woensdag, oktober 24, 2007 13:10 |
| blindend en verblindend mooi... mijn liefs, knuffels Dicky |
|
| dichterbij: | Woensdag, oktober 24, 2007 11:29 |
| in een woord schitterend lieve groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||