Manna
Manna
Zij sleept zich voort
alleen op straat
eenzaam verlaten
vanuit indigogekleurde hemel
door niet zichtbare poort
valt witte zuivere regen
geen sneeuwgewemel
als warme weldadige stortbui.
Manna voor de ziel
zij ademt diep in en uit
de poriën van haar huid
geopend net als haar brein
ontvangen zacht subtiel
witte waternatte druppels
haar bestaan bezwangerd
door toegewijde liefde.
Reacties op dit gedicht
| Free@Bird: | Donderdag, oktober 25, 2007 21:44 |
| Erg mooi en heel graag gelezen! liefs, kerima |
|
| Roland Hainje: | Donderdag, oktober 25, 2007 21:31 |
| prachtig geschreven, jasmien! `t is al gezegd; Manna, voedsel voor de ziel. haar bestaan bezwangerd door toegewijde liefde. prachtig! kisss X Ro;) |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, oktober 25, 2007 19:56 |
| mooi | |
| kerima ellouise: | Donderdag, oktober 25, 2007 15:55 |
| in ziel geademend...liefde ... mooi gedicht! liefs kerima ellouise |
|
| Hilly N: | Donderdag, oktober 25, 2007 09:16 |
| Prachtig dit. Groet van Hilly |
|
| red one: | Donderdag, oktober 25, 2007 07:36 |
| mooi! liefs |
|
| no-more-less: | Donderdag, oktober 25, 2007 01:25 |
| mooi hoor, een bezwangerd bestaan door toegewijde liefde sweets, Jan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jasmienschrijft | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||