Op het doek
hoe mooi de horizon
daar ligt het op het doek
hoe scherp het zijde
de rust die opgaat in perfectie
de groene weide
de bloemblaadjes
oh zo mooi
de lente die opgaat in de kleuren
hangt daar zo alleen
mooi te zijn
mensen zoeken het op
de perfectie, de schoonheid
wat volgens hen
zo ver te vinden zal zijn
open de deuren
snuif het groen op van de natuur
en oh, realiseer je eens
die perfectie is zo dichtbij
daar ligt het op het doek
hoe scherp het zijde
de rust die opgaat in perfectie
de groene weide
de bloemblaadjes
oh zo mooi
de lente die opgaat in de kleuren
hangt daar zo alleen
mooi te zijn
mensen zoeken het op
de perfectie, de schoonheid
wat volgens hen
zo ver te vinden zal zijn
open de deuren
snuif het groen op van de natuur
en oh, realiseer je eens
die perfectie is zo dichtbij
Reacties op dit gedicht
| no-more-less: | Donderdag, oktober 25, 2007 01:23 |
| alleen een horizon op de juiste plaats getekend, brengt de mooiste schaduwen sweets, Jan |
|
| ela: | Donderdag, oktober 25, 2007 00:38 |
| Als je alleen het mooie zoekt Vindt je meestal de desilusie. ela |
|
| mobar: | Donderdag, oktober 25, 2007 00:27 |
| Mooi, groetjes Mobar. |
|
| dichterbij: | Donderdag, oktober 25, 2007 00:22 |
| je hoeft niet niet zo ver te gaa om het mooie te zien lieve groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: rosejolie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||