winters gezond
Winterzon laag aan de hemel
schittering op een bevroren dak
parels op het vochtig gras.
Koud tot op mijn botten
kleumend in mijn anorak
wensend dat het zomer was.
Vrieslucht in mijn neus
gezondheid die mijn longen vult
ik barst open,zuurstof stroomt naar binnen.
Voel me vrij,blij als een kind
dit lijkt,na school gaan schaatsen
het is of ik mijn jeugd hervind.
Dit beleven geeft kracht
gedachten;uit het goede leven
even weer die jongen zijn
die met de tijd mocht stoeien.
"die jongen werd man,is eigenlijk kind gebleven"
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, oktober 25, 2007 11:43 |
| ''k Zou de laatste toelichtende zin schrappen. Of als reactie zetten. Want hoort niet bij dit prachtgedicht. Groetjes, sunset |
|
| Windwhisper: | Donderdag, oktober 25, 2007 09:09 |
| De jongen werd man en is eigenlijk altijd kind gebleven....heerlijk die woorden, onder dit zo aansprekende gedicht geschreven Liefs Cobie Goede morgen Greenman |
|
| MayadeBij*: | Donderdag, oktober 25, 2007 01:21 |
| en daarna door naar planet maya (kokkerellend boven niet meer dan twee pannen) jaja.. ;) ´was het koud´ (nee hoor.. ik bibber in de zomer ook regelmatig) oh.. | |
| no-more-less: | Donderdag, oktober 25, 2007 01:19 |
| konden we dat maar allemaal zeggen dat we kind gebleven waren sweets, Jan |
|
