Toneel
Een tinteling door mijn lichaam,
die ene knipoog van je medespeler.
Zo kan je er rustig tegen aan,
wetend dat het goed komt.
Eén stap op de vloer,
ben ik opeens mijzelf niet meer.
Iemand die ik niet ken,
maar wel mag zijn.
Zonder enige aarzeling,
sta ik in het licht.
Woorden die zinnen maken,
je ware ik verbergen.
Mensen die naar je luisteren,
want daar doe je het voor.
Ze een leuke avond bezorgen,
met al je medespelers.
Als het dan voorbij is,
nog even buigen.
Ze klappen en klappen,
tot het echt genoeg is.
De afsluiting van het stuk,
een toost op de goede afloop.
Het ging geweldig,
op naar het volgende.
die ene knipoog van je medespeler.
Zo kan je er rustig tegen aan,
wetend dat het goed komt.
Eén stap op de vloer,
ben ik opeens mijzelf niet meer.
Iemand die ik niet ken,
maar wel mag zijn.
Zonder enige aarzeling,
sta ik in het licht.
Woorden die zinnen maken,
je ware ik verbergen.
Mensen die naar je luisteren,
want daar doe je het voor.
Ze een leuke avond bezorgen,
met al je medespelers.
Als het dan voorbij is,
nog even buigen.
Ze klappen en klappen,
tot het echt genoeg is.
De afsluiting van het stuk,
een toost op de goede afloop.
Het ging geweldig,
op naar het volgende.
Reacties op dit gedicht
| stil-meisje: | Dinsdag, december 25, 2007 23:27 |
| leuk geschreven, ik ken het gevoel even helemaal jezelf kwijt zijn en iemand anders spelen -xxx- stil- meisje |
|
| Z~tjuh: | Maandag, november 05, 2007 19:05 |
| Geweldig he! Mensen vermaken! Mooi geschreven! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: angel1986 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||