in mijn ziel word niet gekeken
een overvloed van verdriet en pijn
vragend naar een antwoord
zal dit dan toch een feestje zijn
de gordijntjes zijn nog open
de poppenkast speelt door
de mensen lopen verder
waar doe ik dit toch voor
een glimlach op mijn lippen
een schaterende lach
de tijden zijn veranderd
dat vraag ik me zo af
Ik wil zo graag gelukkig zijn
in alles wat ik doe
mijn gedachtes blijven hangen
waar moet ik toch naar toe
vanaf nu is alles anders
alleen is echt alleen
ik ga het leven pakken
vanaf nu en wel meteen