Niets meer
Ik weet niets meer,
ik geloof niets meer,
ik verlang niets meer,
ik hoop niets meer.
Al mijn hoop en verlangens zijn verloren.
Al mijn toekomstdromen zijn vervlogen.
Jij was mijn toekomst,
jij was mijn voornaamste droom.
Ik wist al van tevoren
dat dit eens zou gebeuren.
Nu begin ik te treuren
met verdriet en pijn in mijn hart
moest ik afscheid van je nemen.
Vergeten zal ik je echter nooit.
Jij blijft nog schijnen in mijn leven...
Voor oma.
ik geloof niets meer,
ik verlang niets meer,
ik hoop niets meer.
Al mijn hoop en verlangens zijn verloren.
Al mijn toekomstdromen zijn vervlogen.
Jij was mijn toekomst,
jij was mijn voornaamste droom.
Ik wist al van tevoren
dat dit eens zou gebeuren.
Nu begin ik te treuren
met verdriet en pijn in mijn hart
moest ik afscheid van je nemen.
Vergeten zal ik je echter nooit.
Jij blijft nog schijnen in mijn leven...
Voor oma.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: irina | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||