Schreeuw in de diepte
De dag schreeuwt naar de duisternis
Maar met een ironische grimas
Zet de duisternis zijn tocht verder
Op weg naar de wereld
Om die met zijn donkere nacht te omhelzen
De dag slaakt een kreet
En verdwijnt stilletjes achter de horizon
Zo verdwijn ook ik
Stilletjes uit ieders leven
Waar de duisternis me met open armen opwacht...
Maar met een ironische grimas
Zet de duisternis zijn tocht verder
Op weg naar de wereld
Om die met zijn donkere nacht te omhelzen
De dag slaakt een kreet
En verdwijnt stilletjes achter de horizon
Zo verdwijn ook ik
Stilletjes uit ieders leven
Waar de duisternis me met open armen opwacht...
Reacties op dit gedicht
| Balthasar: | Woensdag, februari 27, 2002 19:04 |
| Kijk, het is erg duister, je tekst, maar toch vind ik hem mooi. Doe geen rare dingen, dan voelt het toetsenbord zich ook maar alleen | |
Over dit gedicht
| Auteur: ~ëLLä BëLLä~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||