Één keer lente
De stralen van de zon zijn verzilverd
de hemel is ijzig blauw
rillingen reizen over mijn naakte ziel
en ik.. ik verstop me niet meer voor jou
Herfst doodt telkens mijn lente
keer op keer, ik wil het niet meer
Ik ben moe, de kou pakt me in
en legt haar ijzige deken op mij neer
Liggend voel ik nog even zomer
toen bloemen bloeiden en blaadjes niet verdorden
en stilletjes fluister ik mijn laatste wens
laat het nog één keer lente worden..
Reacties op dit gedicht
| Fari Sohi: | Zaterdag, oktober 27, 2007 22:18 |
| Veel zomerslicht en lentebloesems is mijn wens voor je warm hart Fortune. liefs, Fari |
|
| yellow: | Zaterdag, oktober 27, 2007 20:49 |
| mooi | |
| fortuna: | Zaterdag, oktober 27, 2007 19:26 |
| poetisch mooi. Liefs van fortuna |
|
| dichterbij: | Zaterdag, oktober 27, 2007 19:04 |
| ik hoop dat er voor jou nog veel mooie lentes komen lieve groet |
|
| Ria -rimpeling-: | Zaterdag, oktober 27, 2007 18:22 |
| Nieuwe lente,nieuwe hoop en er volgen vast nog vele lentes:) liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fortune | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 27 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||