Fundament
Het fundament is gebroken
mem slijpt woorden met een pen
die men las in boeken
waar sterven werd geheeld
We keken vaak en zagen
zinnen kronkelen tot een geheel
van bruggen en straten
dat het plein deelde in twee
Gespeeld werd er zelden
tussen haar en mij
zij die me strikte
met een enkele knoop
Vast maakte ze me
speelde voort
ze was muziek
die in de voegen stierf
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Zondag, oktober 28, 2007 10:42 |
een plaatje... in alle opzichten... hoe verbazend dat nog niemand deze schoonheid prees! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||