onomwonden
onomwonden
kijkt ze hem aan
herinneringen
tastbaar
mooie momenten
maar ook moeilijke
ze weet het
het is tijd
om hem te laten gaan
hij wil weg
vanwaar die voor haar zo hoort
waar hij haar had bekoort
ze kon het niet geloven
liet hem beloven niet zomaar weg te gaan
maar ze weet nu
wat hij doet
is zijn eigen keus
in haar hart
een plaats voor hem
onomwonden
kijkt ze hem aan
en ze weet
het is tijd hem te laten gaan
zijn beslissingen
daar mag zij niet tussen gaan staan
zelf moet hij zijn weg bepalen in dit leven
zij weet
ze laat hem gaan
maar zal altijd om hem blijven geven
kijkt ze hem aan
herinneringen
tastbaar
mooie momenten
maar ook moeilijke
ze weet het
het is tijd
om hem te laten gaan
hij wil weg
vanwaar die voor haar zo hoort
waar hij haar had bekoort
ze kon het niet geloven
liet hem beloven niet zomaar weg te gaan
maar ze weet nu
wat hij doet
is zijn eigen keus
in haar hart
een plaats voor hem
onomwonden
kijkt ze hem aan
en ze weet
het is tijd hem te laten gaan
zijn beslissingen
daar mag zij niet tussen gaan staan
zelf moet hij zijn weg bepalen in dit leven
zij weet
ze laat hem gaan
maar zal altijd om hem blijven geven
Reacties op dit gedicht
| HIAWATHA*: | Woensdag, februari 27, 2002 21:11 |
| tranen in mijn ogen....ik weet wat je voelt....het moet....helaas..bedankt nog voor je reactie op mijn gedicht...ik zie dat we veel gemeen hebben....sterkte..mail me if you need me | |
| Isis: | Woensdag, februari 27, 2002 21:10 |
| Zoveel van iemand houden dat je hem laat gaan...het lijkt tegenstrijdig, maar dit is wel échte liefde. Geven zonder te nemen. Heel mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: yazii | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||