woorden onuitgesproken
Woorden onuitgesproken
Die aan jou toebehoren
Nooit heb ik de moed gevonden
Om ze jou toe te fluisteren
Angst dat me tegenhield
heb ik nooit kunnen overwinnen
Berustend op hele kleine dingen
Dat zich ophoopt tot iets groots
Wil ik je nu laten weten
dat ik je nooit zal vergeten
En dat ik altijd van je hou
Want dat zijn de woorden
die ik je altijd zeggen wou
Die aan jou toebehoren
Nooit heb ik de moed gevonden
Om ze jou toe te fluisteren
Angst dat me tegenhield
heb ik nooit kunnen overwinnen
Berustend op hele kleine dingen
Dat zich ophoopt tot iets groots
Wil ik je nu laten weten
dat ik je nooit zal vergeten
En dat ik altijd van je hou
Want dat zijn de woorden
die ik je altijd zeggen wou
Reacties op dit gedicht
| BezigBijtje: | Zondag, maart 05, 2006 23:39 |
| Hoe kom jij aan dit gedicht?? Want ik vraag me af waarom het precies hetzelfde is als een gedicht dat ik JAREN ervoor al eens geschreven heb. | |
| promise: | Donderdag, augustus 07, 2003 20:56 |
| mooi!!! herkenbaar (in mijn gedachten ;)) mooi geschreven .. kus, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marlies | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||