gedachtenschemer
in de toendra van verloren dromen
het niemandsland onder de zielen
die doelloos dwalen in slaaploosheid
dagen en nachten zijn vervlogen
de schemer hangt in eindeloze gedachten
de geest is vertroebeld in de tijd
weemoed te voelen in elke huid
kou is gevoelloos geworden
in horizon verweven lijkt
de glazen koepel morgen te weren
nimmer zal het leven stralen
omdat wat is gestorven niets
meer kan baren…….
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Zondag, oktober 28, 2007 23:07 |
| omdat wat is gestorven niets meer kan baren…….wel voorzetten wat voor ...voor mij is gedaan...;) ik lees he;) willem liefs |
|
| maria : | Zondag, oktober 28, 2007 11:54 |
| stil..... warme knuf met liefs, maria |
|
| ninodepino: | Zondag, oktober 28, 2007 11:47 |
| en de eeuwigheid baart rustig door hoor, daar heb ze geen moeder voor nodig:D Heerlijk dit! Liefs, nino. |
|
| switi lobi: | Zondag, oktober 28, 2007 11:43 |
| Oefffff meis... aangrijpend, als veel van jouw gedichten. Dikke knufffff Liefsliefs, switi lobi |
|
| Windwhisper: | Zondag, oktober 28, 2007 10:47 |
| Stil gelezen...liefs Cobie Kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||