ja,ik weett het
ja, ik weet het
ik moet jullie loslaten
het leven is niet eerlijk
toch waren jullie ouders
die nooit zullen worden vergeten
in mijn hart
nog sterk aanwezig
de herfst kleurt de bladeren
maar jullie kleurden mijn hart
moeder, ja ik weet het
je kon niet meer
je wilde terug naar vader
die ons veel te vroeg verliet
hij was slechts 56 jaar
nu we gaan naar
1 november
voelt het gemis
om jullie beiden
heel sterk aan
geen ouderlijk huis meer
geen gezelligheid
nooit meer
met zijn allen rond de tafel
het gemis doet pijn
ik luister naar de muziek
en wil mijn dankbaarheid tonen
voor alles waarmee jullie
ons al die jaren hebt beloond
bedankt lieve ouders
bedankt voor mijn leven
voor alles wat je ons hebt gegeven
niemand kon het beter doen
jullie waren eenvoudig
en o, zo goed
Reacties op dit gedicht
| tweety-ysje: | Woensdag, oktober 31, 2007 14:41 |
| gemis is er, verlies moet men platen, maar loslaten niet! | |
| switi lobi: | Dinsdag, oktober 30, 2007 11:02 |
| Vasthoudend laten gaan noem ik dat... wat je raakt nooit los van elkaar. Dikke knuffel Liefsliefs, switi lobi |
|
| Hilly N: | Maandag, oktober 29, 2007 08:22 |
| Dat missen... Veel warmte en licht. Lieve groet, Hilly |
|
| Jannie Hoogendam: | Zondag, oktober 28, 2007 19:08 |
| Ik zal zeker aan je denken en wat is het gemis toch erg. Mijn vader werd 51 en mijn moeder overleed 3 jaar geleden...heb nog steken in mijn hart van oprecht gemis liefs en veel sterkte Jannie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: _Lieverdje_ |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||