Alleen
Het zijn alle lieve woorden die ik mis.
Het is de liefde, die er niet meer is.
Een diep verlangen naar het verleden,
de momenten waarop we samen waren en nog toe deden.
Ik voel me verloren in deze strijd,
waarin ik vecht tegen de eenzaamheid.
Nu ik alleen ben, ben ik niet compleet,
de herinneringen zorgen ervoor dat ik je niet vergeet.
Elke aanraking, elke streling staat in mijn gedachten,
welke mijn hartje nog meer naar jou doen smachten.
Ook al loopt een traan over mijn wang,
ik zal nu dapper zijn en niet meer bang.
Geen angst meer om je te verliezen,
want ik ben zelf de enige waarvoor in nog kan kiezen.
Het is de liefde, die er niet meer is.
Een diep verlangen naar het verleden,
de momenten waarop we samen waren en nog toe deden.
Ik voel me verloren in deze strijd,
waarin ik vecht tegen de eenzaamheid.
Nu ik alleen ben, ben ik niet compleet,
de herinneringen zorgen ervoor dat ik je niet vergeet.
Elke aanraking, elke streling staat in mijn gedachten,
welke mijn hartje nog meer naar jou doen smachten.
Ook al loopt een traan over mijn wang,
ik zal nu dapper zijn en niet meer bang.
Geen angst meer om je te verliezen,
want ik ben zelf de enige waarvoor in nog kan kiezen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Spetter | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 29 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||