afstand
Twee lichamen naast elkaar.
Elkaar de rug gekeerd.
Ertussen centimeters ruimte.
Voeten niet meer in elkaar verstrengeld.
De warmte van handen
die elkaar ooit lieflijk streelden,
de warmte van positieve energie
die langs deze handen stroomden
is verdwenen.
De durf om elkaar hongerig te bekijken
is vandaag soms ver te zoeken.
Gevoelens van afkeer wanneer ze mij bekijkt
voel ik stromen over mij.
We zijn zeer dicht bij mekaar,
toch wordt de afstand steeds maar groter.
Reacties op dit gedicht
| MG Poetry: | Woensdag, oktober 31, 2007 00:40 |
| Nu is het gedaan, het is voorbij, trlala trlalalie:d:d:d Grtz;) MG |
|
| kerima ellouise: | Maandag, oktober 29, 2007 15:06 |
| en centimeters worden afstanden... droefpijnlijk en machteloos geschreven ... liefs kerima ellouise |
|
| CBR: | Maandag, oktober 29, 2007 09:48 |
| Dit leest zo droef en pijnlijk.Sterkte dan maar en trustenknuffel;) Liefs cbr xxx |
|
| Quicksilver: | Maandag, oktober 29, 2007 09:45 |
| dat geeft mij een gevoel van onmacht...vindt het heel droevig om te lezen... liefs, knuffel en sterkte Dicky |
|
| Innerchild: | Maandag, oktober 29, 2007 08:24 |
| Dit leest pijnlijk ... Knufje dan maar ? Liefs, Inner |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Yellow | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 29 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||