brief aan dikke bonne
Lieve dikke bonne,
afscheid heb ik van je genomen,
langzaam aan een beetje bijgekomen,
vaak denk ik nog aan jou,
hoe zou het met je gaan,
dikke bonne, je was een moedige vrouw,
iemand die vocht, vocht voor het leven,
maar je hebt de strijd opgegeven,
het werd je teveel ..... als die pijn,
je kon het niet meer aan,
nu ben je van ons heengegaan,
je moest me daar zo moedeloos zien staan,
ik zag je, zo koud en bleek,
dat is een beeld van jou dat ik nooit meer vergeet,
maar ik weet dat je nu gelukkig bent en na al die maanden afzien geen pijn meer kent,
ik hoop dat je me hoort als ik tegen je spreek,
en mij vergeeft als ik er niet meer kan zijn elke week,
dikke bonne, ik heb je slechts enkele jaren echt gekend,
want wat zijn enkele jaren in een mensenleven,
maar ik weet dat je me graag zag,
Nu ga ik afsluiten en nog één ding zeggen dat door iedereen geweten is .....
"zo een lieve dikke bonne als jij zal ik nooit vergeten",
ik mis je.
Slaap zacht dikke bonne.
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
Dit gedichtje heeft mijn nichtje (tatjana) gemaakt toen onze dikke bonne is overleden, ze heeft dit ook voorgelezen op de begrafenis.
maar onze dikke bonne is pas echt dood als wij haar vergeten zijn, maar wij vergeten haar nooit!
afscheid heb ik van je genomen,
langzaam aan een beetje bijgekomen,
vaak denk ik nog aan jou,
hoe zou het met je gaan,
dikke bonne, je was een moedige vrouw,
iemand die vocht, vocht voor het leven,
maar je hebt de strijd opgegeven,
het werd je teveel ..... als die pijn,
je kon het niet meer aan,
nu ben je van ons heengegaan,
je moest me daar zo moedeloos zien staan,
ik zag je, zo koud en bleek,
dat is een beeld van jou dat ik nooit meer vergeet,
maar ik weet dat je nu gelukkig bent en na al die maanden afzien geen pijn meer kent,
ik hoop dat je me hoort als ik tegen je spreek,
en mij vergeeft als ik er niet meer kan zijn elke week,
dikke bonne, ik heb je slechts enkele jaren echt gekend,
want wat zijn enkele jaren in een mensenleven,
maar ik weet dat je me graag zag,
Nu ga ik afsluiten en nog één ding zeggen dat door iedereen geweten is .....
"zo een lieve dikke bonne als jij zal ik nooit vergeten",
ik mis je.
Slaap zacht dikke bonne.
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
Dit gedichtje heeft mijn nichtje (tatjana) gemaakt toen onze dikke bonne is overleden, ze heeft dit ook voorgelezen op de begrafenis.
maar onze dikke bonne is pas echt dood als wij haar vergeten zijn, maar wij vergeten haar nooit!
Reacties op dit gedicht
| tanja: | Woensdag, april 17, 2002 17:14 |
| dat is waar. Iemand sterft pas echt als ze uit de gedachten en uit het hart van iedereen is verdwenen! en dat zal nooit gebeuren | |
| tessa snellinx: | Zaterdag, maart 02, 2002 12:08 |
| sanneketje: | Donderdag, februari 28, 2002 18:24 |
| ik vind da tatjana da heel mooi geschreve heeft.en ook zeer lief van u da gij da hier tusse zet. ik weet da je zo mense die in je leve hoorde nooit zult vergete.het is tochwel heel erg als je zo mense moet verlieze.ik heb het zelf ook mee gemaak hé!! karense ik leef toch met u mee dikke dikke dikke kuskes Sanneke |
|
| manuella smit: | Woensdag, februari 27, 2002 18:48 |
| hallo ik vindt het erg mooi geschreven ook omdat mijn oom bonne pas is overleden en ik veel van dit gedicht in hem herken...sterkte |
|
| The Cowboy: | Woensdag, februari 27, 2002 16:01 |
| je heb helemaal gelijk... iemand zal altijd blijven leven als hij of zij nog dicht in je hart staat | |
Over dit gedicht
| Auteur: Karense | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||