Daar hing ze.
Opgehangen aan een parelkoord.
Door haar eigen ziel vermoord.
Maar dood... Was ze eigenlijk al lang.
Daar hing ze.
Haar lippen blauw.
Haar ogen groot.
In de stilte van haar aanblik.
Ontdekte ik de dood.
Maar eigenlijk... Was ze dat al lang.
Daar hing ze.
Wat een chique moord.
Zo aan dat dure parelkoord.
Het gaf de dood een levend tintje,
Dat ik nooit eerder had gezien.
Want eigenlijk... Was ze dat niet meer...