Vroeg nacht
gebroken ramen en lege kamers
zacht schijnende maan
bevroren lachjes om de liefde te verjagen
mijn ogen kijken droef
mijn ogen kijken droef
volgens mij is het weer vroeg nacht
wandel door koude eenzame straten
waar ik zelfs geen nachtdieren hoor praten
zie alleen een leeg blikje voor mij liggen
wat ik de straat doorschop
volgens mij is het weer vroeg nacht
langzaam zie ik de maan verdwijnen
mijn schaduw is niet meer zichtbaar
voel lichte regendruppels op mijn gezicht
en voel me eenzaam zo eenzaam
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Dinsdag, oktober 30, 2007 22:08 |
| het is eenzaam buiten in het donker zonder iemand naast jou, mooi! liefs en knuffel, hilde xxx |
|
| kerima ellouise: | Dinsdag, oktober 30, 2007 00:01 |
| een eenzaam doelloos slenterend beeld onder een treurende maan... mooi neergezet ! liefs kerima ellouise |
|
| red one: | Maandag, oktober 29, 2007 20:50 |
| oef... dit klinkt inderdaad heel erg eenzaam. maar wel heel goed onder woorden gebracht Richard! Liefs redje (thnx voor je spontane reactie op mijn gedicht :) ) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||