Bluf en poker
bluf en poker
zag de ogen
bluf en poker
jij bleef over
in de vrije val
mocht mijn chuutje
zelf vouwen gespte toch
wat zelfvertrouwen in
een klein reservescherm
tot we losten en er
fermen niet meer dorsten
ieder windigde zijn vrees
maar toch zijn we geweest
heb de chute geopend
toen ik angst zag
in jouw ogen voor het
samen landen na de vrije val
beneden lonkte alweer boven
wist me god van het heelal
maar in al vertrouwen laat ik toch
een ander niet mijn chuutje vouwen
wil melker
30/10/2007
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||