Dagelijkse hel...
Ik weet hoe het is om te willen
sterven. Hoe pijn het kan doen
om te glimlachen en hoe je pro-
beert om er bij te horen, maar
dat je dat niet kan. Ik snap hoe
het is om je pijn te doen, alleen
om te proberen het ding in je te
vermoorden...Het is mijn leven...
sterven. Hoe pijn het kan doen
om te glimlachen en hoe je pro-
beert om er bij te horen, maar
dat je dat niet kan. Ik snap hoe
het is om je pijn te doen, alleen
om te proberen het ding in je te
vermoorden...Het is mijn leven...
Reacties op dit gedicht
| death_darkness: | Zaterdag, november 24, 2007 09:42 |
| ik ben er voor je! ik maak me echt zorgen om je,ik wil niet dat je pijn en verdriet hebt als het kon zou ik alles van je overnemen,jouw verdriet voelen,jouw pijn voelen,zodat jij geen pijn en verdriet zou hebben,zodat jij gelukkig zou kunnen zijn. hessvvj!!xxx |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, november 01, 2007 17:41 |
| Moge de steun van je vrienden troost bieden en goede herinneringen het verlies verzachten we hopen dat je de kracht vindt om dit verlies te dragen moge dit gebaar een teken van medeleven zijn veel sterkte toegewenst Dirk Hermans |
|
| *silliej*: | Woensdag, oktober 31, 2007 11:09 |
| ik snap je helemaaal.. zo leef ik ook elke dag .. als dr wat is mag je mailen! dikke knuff |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Lucine* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||