Honderd keer
schreef wel honderden gedichten
waarin ik mijn verdriet beschreef
om mijn ware liefde terug te vinden
die ik ooit al eens had ontmoet
het waren volgens mij echt slechts gedachten
want zelfs wanneer ik honderd keer dood zal gaan
zal ik in mijn diepste gevoelens op je wachten
waar ik met mijn leven ook heen zal gaan
zal mijn hoofd moeten laten rusten
maar honderd keer laten rusten
is dat niet iets te veel gevraagd
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Donderdag, november 01, 2007 09:12 |
| ik denk vaak dat leven niets anders is dan telkens kleine beetjes sterven...maar het herontwaken maakt het leven waardevol...want dat gevoel zou ik nooit willen missen... mooi geschreven! liefs kerima ellouise |
|
| Galenhil: | Woensdag, oktober 31, 2007 22:53 |
| Je hoofd laten rusten, dat is zeker, zeker ontzettend belangrijk! Blijf niet hopen op beter tijden, des te later komen ze, zegt ervaring. Rust! Knuffel en liefs |
|
| lommert: | Woensdag, oktober 31, 2007 22:45 |
| ik schreef ontelbare gedichten over van alles wat in mij leeft…..niet gericht op één punt,….dat heb ik mezelf niet gegund;)...van mij een stevige groet...zeker wel;) willem |
|
| lonely 1: | Woensdag, oktober 31, 2007 22:40 |
| eenzaam groot verdriet, om een liefde zelfs nadat je honderd keer stierf niet voorbij zal zijn, liefs en knuffel, hilde xxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||