De leegte heeft me tot wanhoopsdaad gedreven
Ik voelde me verlaten in een wereld van leegte
Je weet dat ik de liefde met een ander heb bedreven
Hoewel dat het gevoel van afkeer met schemer veegde
De woorden die hij sprak, hebben me kunnen raken
Ze spraken de woorden die jij ooit tot me hebt gesproken
Het is gebeurd, ik kan het niet meer ongedaan maken
Ben je nu gekwetst? Want ik heb het niet weggestoken
Neen, ik had je zelfs gewaarschuwd dat het zou gebeuren
De nacht voordien hoopte ik nog dat je het lot zou keren
Maar je vond het middel om die kans nog te verbeuren
Met verwijten, arrogantie en venijn me nog maar een negeren
Vandaag voel ik het knagen hier in mijn gesneuveld hart
Walg ik van mezelf omtrent hetgeen ik heb toegelaten
Zeg jij nog steeds geen woord, zelfs geen preek die start
Ga je weer door met een lach, alsof je bent vrijgelaten
| Freyer: | Donderdag, november 01, 2007 23:19 |
| Dank voor de bevestigende vraag Marije, blij je weer te zien :-) | |
| Syracuse: | Donderdag, november 01, 2007 22:17 |
| (per toeval. dat wel altijd.. vraag me niet hoe.. ik doe dat gewoon) | |
| Syracuse: | Donderdag, november 01, 2007 22:16 |
| ah. hij houdt van jou?! DAT ZULLEN WE NOG WEL EENS ZIEN. mijn steun heb je ;) tijd voor Brussel ja! (op mijn manier.. ik ga daar ècht mn tijd niet verdoen hehe. hey! ik trek zomaar iemand voor je uit de kast hoor. stylish rich and smart baby. OEH) | |
| mobar: | Donderdag, november 01, 2007 18:47 |
| Knap geschreven! groetjes Mobar. |
|
| Auteur: Freyer | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 november 2007 | ||
| Thema's: | ||