Zijn ogen
De glans in zijn diepe,
donker bruine ogen,
Nog nooit met woorden omschreven.
Zijn donkere, mysterieuze
ogen,
Als de manen van een wild
paard,
Glinsterend in het eerste
licht,
Van een vroege, vochtige
ochtend.
Zijn pupillen, zwart als
het diepste gat,
Als de donkerste nacht.
Reacties op dit gedicht
