Wie ben jij?
Levend in het duister
Levend in de nacht
Is het wel leven?
Niemand die naar je kijkt,
of naar je lacht.
Duisternis, totale verarming van je ziel.
Ontredderd, hulpeloos.
En wie ben jij?
Kom jij mij opfleuren,
Ben jij het licht
of ben je een kunstlicht?
Is het dat?
Maar je zal het niet zeggen.
Stilte,
alweer stilte in de duisternis!
Levend in de nacht
Is het wel leven?
Niemand die naar je kijkt,
of naar je lacht.
Duisternis, totale verarming van je ziel.
Ontredderd, hulpeloos.
En wie ben jij?
Kom jij mij opfleuren,
Ben jij het licht
of ben je een kunstlicht?
Is het dat?
Maar je zal het niet zeggen.
Stilte,
alweer stilte in de duisternis!
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Zondag, maart 03, 2002 21:44 |
| Aangrijpend, Mirke. Toch moet je die 'je' en 'jij' zo naast elkaar eens herzien. Het compliceert. De eerste zeven regels gaan over een 'je' (jouw ik?) Begin beter met: 'Je leeft in het duister je leeft in de nacht' zo blijft het coherent met de 5 volgende regels. De volgende 6 regels gaan over een 'jij' die verandering lijkt te brengen, maar het eindigt in stilte, waar je vraag weg-echoot. Eenzaamheid is de kern van dit gedicht. Jammer van dat allerlaatste |
|
| Miracle: | Zondag, maart 03, 2002 18:09 |
| ik ben er stil van, heel erg mooi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mirke | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||