Samenpakkende wolken
Mijn spiegelbeeld aan mijn zij
Me overgevend aan de cadans
Glijdt het landschap aan me voorbij

Een landschap vol herinneringen
Schaamte waar ik nooit aan wen
Dagdromend over vroeger
En wie ik uiteindelijk geworden ben

Mijn eindstation is onbekend
En ik wil het ook niet weten
Maar waar ik ooit vandaan kwam
Dat ben ik niet vergeten

Mijn keuzes overpeinzend
Streelt een regentraan het glas
Ik kan mezelf niet vergeven
Onbeschreven blad dat ik eens was

Maar terugkeren kan niet meer
Slechts vooruit op dit eenrichtingsspoor
In het besef dat ik toen
Voor altijd mijn onschuld verloor

Kilometer voor kilometer
Moet ik met dit geheim leven
In eeuwige stilte gevangen
Een onherroepelijk gegeven