stille klanken
De klanken raken snaren
de klinkers maken zinnen
ik kan het niet verklaren
tonen raken mijn hart
wanneer jij mij in stilte toespreekt
ritme intens en apart
de toonhoogte verwekt een glimlach
zonder te zeggen zonder te horen
blijft de muziek mij bij
en blijven jou stille klanken in mijn oren..
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, november 03, 2007 09:09 |
| Liefdevol mooi dit. Groetjes, sunset |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, november 03, 2007 07:42 |
| heelijk hoor...zacht trillende snaren... Liefs Cobie Kuzzz |
|
| honingbijtje: | Zaterdag, november 03, 2007 01:34 |
| Herkenbaar mooi. liefs honingbijtje |
|
| ela: | Zaterdag, november 03, 2007 00:27 |
| Stille klanken raken de snaren van de liefde. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Persoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2007 | ||
| Thema's: | ||