de nacht, die bracht
Stil lag ik weer in bed
tussen bordeaux en aubergine
zorgen aan de kant gezet
zou ik hem nog horen, we zullen zien
de sterren aan mijn plafond
die de ander zo geweldig vond
Het veranderen van beeld
met die gedachte weer gespeeld
Hoe ogen kunnen spreken
met die van mijn vader vergeleken
Loerend over zijn bril
waardig als een spil
Ik zag dat plaatje voor me, steeds
ook zoals het vroeger was geweest
Zoals dat liggen in aubergine en donker rood
leg ik hier mij dromend, even bloot
Reacties op dit gedicht
| less - no more: | Zaterdag, november 03, 2007 12:46 |
| herlijk de ontblote dromen te kunnen lezen, een beauty sweets, Jan |
|
| dichterbij: | Zaterdag, november 03, 2007 09:27 |
| het is toch heerlijk je door dromen mee te laten slepen. bedankt nog voor je lieve reaktie lieve groet |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, november 03, 2007 09:07 |
| ja die dromen van toen en van nu... Liefs Cobie Kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: doetsi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2007 | ||
| Thema's: | ||