Niemand weet wanneer waar of hoe
Niemand weet wanneer waar of hoe
Het gebeuren zal dat hij dood valt
Ouder wordend word men het moe
Omdat ons levenspad versmalt
Ik heb de moed er niet meer toe
Het is mijn hart dat open knalt
Telkens ik een inspanning doe
Alsof niets mij nog echt bevalt
De oude uitgemolken koe
Waar nog eens over word gebrald
Ligt er als een passe-partout
Die de pillenkast overvalt
In uitstel van het rendez-vous
Waarbij de doodskist uitgestald
Als ener laatste entre nous
Die schone dingen zo vergald
Het gebeuren zal dat hij dood valt
Ouder wordend word men het moe
Omdat ons levenspad versmalt
Ik heb de moed er niet meer toe
Het is mijn hart dat open knalt
Telkens ik een inspanning doe
Alsof niets mij nog echt bevalt
De oude uitgemolken koe
Waar nog eens over word gebrald
Ligt er als een passe-partout
Die de pillenkast overvalt
In uitstel van het rendez-vous
Waarbij de doodskist uitgestald
Als ener laatste entre nous
Die schone dingen zo vergald
Reacties op dit gedicht
| ela: | Zaterdag, november 03, 2007 17:51 |
| Zeer mooi. Elke kist verbergt een veelheid aan levenskennis niemand weet wanneer ze zal gevuld worden, maar dat ze gevuld wordt is zeker. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2007 | ||
| Thema's: | ||