Ik heb alle wegen nodig om te komen waar ik kom
Alles lijkt zo recht maar is zo krom
Ik weet het dit rijmt wel
Maar dat komt door alle vragen die ik je stel
Wat als dit nu eens allemaal gebeurt
Maar meestal en eigenlijk altijd
Maakt het niets uit en gaat het juist daarom
Vormloos te worden
Telkens laat iedereen me zien
Dat ik collectief ben
Versta wat de mensen zeggen
Vanwege de gedachten in mijn hoofd
Al heb ik ze nooit echt geloofd
Als zijnde wie ik ben en wat ik hoor
Meer iets waarin ik me verloor
Sta maar stil
Zie wat je hart wil.