Ontluiken
Jouw vlammende ogen
brandend van liefde
doorklieven mijn hart.
Liefde, niet meer weerkaatst
door ontelbare spiegels
van onraad en pijn.
Jouw kus van sprankeling
liefdeszaad strooiend
doorborend mijn smart.
Gebroken en tranend
op kiemen van liefde
int diepst van mijn hart.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zondag, november 04, 2007 08:28 |
| ja dat doet veel pijn maar in de liefde weet je maar nooit wat komen zal | |
Over dit gedicht
| Auteur: Arendsoog |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2007 | ||
| Thema's: | ||