ik ben muziekziek
de muziek in mijn leven
de muziek in mijn ziel
de muziek in mijn lichaam
de muziek in mij...
die muziek,
die houdt nooit op
muziek op school, op het werk of anywhere
die speelt maar door en door
de muziek is altijd anders, nooit gelijk
die muziek, daar ga ik voor
jazz voor ontbijt,
en klassiek bij de thee
rock als lunch
en wortelen met pop
die muziek,
die houdt nooit op
Maar soms, heel soms,
als de wereld somber is
dan is de muziek wat ongewenst
maar toch brengt de muziek mij er bovenop
en maakt van mij een mens
Als de muziek mij verlaat dan ga ik mee,
naar het land van de eeuwige violen, de fluit
piano en de trompet,
waar heen, dat maakt niet uit...
want de muziek, die houdt nooit op
Reacties op dit gedicht
| Driegeetjes: | Donderdag, februari 28, 2002 15:57 |
| Je moet een gezond Mens zijn Krista, met al die muziekvitaminen! :-) Zo! en nu gaan ik met de muziek mee! Mooi Krista! DrieGeetjes |
|
| waterval: | Donderdag, februari 28, 2002 09:37 |
| herkenbaar.... de muziek is nooit weg...het speelt zelfs door in je hoofd..... |
|
| free: | Donderdag, februari 28, 2002 09:35 |
| mooi mooi...muziek verzacht geeft moed altijd op tijd...altijd goed! groetjes van n andere muziek free-ek |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wegisweg | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||