Verborgen Hart
Verborgen Hart
Het zijn de woorden die spreken
De muur is niet te door breken
Stenen die met staal zijn verhard
De ego die telken malen wordt getart
Eenzaam zul jij zijn
Verdrinkend in jouw stenen pijn
Zo dicht, gesloten als een oester
Zal het gebeuk sterker worden en woester
Gekwetst tot in het diepst van je ziel
Een deur die in zijn slot viel
Is dit de weg die jij wilt gaan
Noem je dit vrijheid van bestaan
Zoekend de strijd tot verweer
Die enkele woorden fluister je niet meer
Zal er niet meer om vragen
Maar mijn liefde voor jou stil bij mij dragen
Enkel jij kan jouw muur afbreken
Alleen jij kan jouw hart laten spreken
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: meiske | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2007 | ||
| Thema's: | ||