Een Persoonlijk Bericht
Ik wilde net gaan schrijven
een gedichtje voor jouw verblijven
maar toen ik net de regel aanklikte
stopte ik vanbinnen, ik stikte
Jij hebt mijn woorden niet nodig
mijn wezen net zomin
jij hebt nu genoeg aan jezelf
en ik denk dat ik dit niet verzin
ons contact was heus intens
het bracht ons velen lessen en inzichten
waar wij in het samen zijn, ondanks elke wens
onszelf niet op het toepassen kunnen richten
Door naar elkaar te kijken leerden we veel
maar door contact te behouden zal dat zo blijven
zo kunnen we niet aan onszelf werken
nieuwe inzichten toepassen en oude verdrijven
En dit is voor ons beiden het belangrijkste
hoe vervelend ik het ook ergens vind
want het betekent uiteindelijk ons einde
aan datgene wat ons toch echt bind
maar..
Niet langer ben ik alleen of eenzaam
niet langer twijfel ik aan de mensen om mij heen
niet langer twijfel ik aan de liefdes van de toekomst
zoals dat ik dat deed, voorheen
Ik weet dat er juiste mensen rondlopen
waar ik op aansluit zo vrij
want het bewijs was zojuist geleverd
het bewijs dat ben jij
En het weten dat jij bestaat
dat ik dat zelfs mocht ervaren
is voor mij belangrijker dan de wens
dat we nu nog bij elkaar waren..
Reacties op dit gedicht
| remie: | Maandag, november 05, 2007 14:30 |
| krachtig...liefs remie | |
| sunset: | Maandag, november 05, 2007 10:21 |
| Een pracht van een (inhoudelijk) tonend delend laatste strofe. Groetjes, sunset |
|
| Free@Bird: | Maandag, november 05, 2007 10:17 |
| Knap neergezet! liefs, kerima |
|
| Maloutje: | Maandag, november 05, 2007 09:57 |
| Moedig neergezet! Knap! Liefs, Malou |
|
| Windwhisper: | Maandag, november 05, 2007 09:46 |
| Wat een schriijven...moedig besluit en ook dapper en duidelijk Liefs Cobie Kuzzz Goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pure Love |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2007 | ||
| Thema's: | ||