elk huisje zijn eigen..............
Ieder huis zijn kruis
zijn eigen Judas
sterk in het verwonden,
in pijn zoals pijn kan zijn
Stil staand,bij wat ze hun geliefde aandoen?
stil staand,bij wat ze zelf niet willen ervaren?
er is altijd wel een fred-klaas-peter-ivonne-carla,
of hoe ze ook mogen heten
die er hun levenswerk van maken.
*******
Omzien in wrok,vaak geen optie
er is niks meer te zien,
slechts de flits van een rug,die
met de noorderzon vertrekkend,
Op weg is naar de betovering,
van weer een nieuwe verovering,
een nieuwe puinhoop achter laat
in een spoor van vernieling!
*******
Vroeger stond er een bord bij de snelweg parking,
"Laat niet na een aangenaam verpozen"
"De eigenaar van dit perceel"
"De schillen en de dozen"
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, november 06, 2007 19:49 |
| krachtig neergezet | |
| fortuna: | Dinsdag, november 06, 2007 12:47 |
| een spoor van vernieling is niet altijd te voorkomen, als het maar wordt geschoond... Sterk! Liefs |
|
| switi lobi: | Dinsdag, november 06, 2007 10:38 |
| Schitterende ironie! Liefsliefs, switi lobi |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, november 06, 2007 04:10 |
| Ja ja je hebt zo''n groot gelijk, ik ben er eventjes ontdaan van...zo vroeg in de morgen. Liefs Cobie Kuzzz |
|
| less - no more: | Dinsdag, november 06, 2007 00:44 |
| dit huisje is zijn kruisje liever even kwijt, ik zal de rotzooi wel opruimen hoor ;) sweets, Jan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: greenman | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2007 | ||
| Thema's: | ||