boerenhof
op het einde van de weg
waggelen twee eenden
tussen de dwarreling
van kalende bomen
ik weet niet of het een koppel is
maar ze kwaken elkaar moed in
zoveel kan ik horen
de poes achter het raam
doet of hij hen niet ziet
een onoirbare soort
het bekijken niet waard
maar ik vind ze moedig zo in de storm
met hun plompe gele poten
alsof ze helemaal van de maan komen
om hier wat appelschillen
en platgereden bieten te verslinden
als ze dichtbij zijn knippert de poes
even met haar ogen
ze kan niet geloven
dat deze met slik besmeurde vogels
van alle fijnzinnigheid verstoken
plompverloren snaterend
zomaar over het erf durven lopen
Reacties op dit gedicht
| honingbijtje: | Dinsdag, november 06, 2007 23:15 |
| heerlijk om te lezen. liefs honingbijtje |
|
| rovago: | Dinsdag, november 06, 2007 20:22 |
| Wat een prachtig sfeerbeeld. Ik heb geen gedichten op mijn gips het is een donkerblauwe., snik. Groetjes. Roger |
|
| Z~tjuh: | Dinsdag, november 06, 2007 17:05 |
| Mooooi :D :D Liefs |
|
| kerima ellouise: | Dinsdag, november 06, 2007 14:40 |
| smile...heerlijk beeld...ik zie ze waggelen alsof de wereld hen toehoort... genoten !!! liefs kerima ellouise |
|
| Ria -rimpeling-: | Dinsdag, november 06, 2007 14:37 |
| Moedige eenden!!Zie ze al voor me! liefs Ria |
|
| Fairouz: | Dinsdag, november 06, 2007 14:27 |
| Verhalend gedicht Mooi en bedankt voor het volgen van mijn periode in Beatrixoord. Dacht dat het bij 3 keer schrijven wel klaar zou zijn hahaha Liefs Fairouz (met der eigen soap hihi ) | |
| lommert: | Dinsdag, november 06, 2007 14:21 |
| dit is zo genietbaar mooi voor mij...zo vertellend prachtig...meeeer;) stevige groet willem |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, november 06, 2007 14:16 |
| Ik zie het gebeuren...domme poes...die ganzen hebben lef het zijn zware jongens |
|
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2007 | ||
| Thema's: | ||