Oude patronen zijn ontboden
zij geven gehoor aan hij die heerst
zij rijzen meteen uit de zoden
en antwoorden het eerst
'Spreek en zwijg voor eeuwig'
sprak de heerser met ontstemming
onder de menigte keek men verward
en reageerde met ontkenning
De heerser keek woest
razernij zou hij loslaten
op dit zooitje ongehoorzamen
onnodig stuk veelvraten
maar na een seconde alleen
wist de heerser al meteen
Dat enkel liefde en geduld
de harten van de menige vervuld
En zo sprak hij één op één
met allen die er stonden
en tot mijn verbazing verdween
de ervaring van open wonden