(Lr) Stille mens
Stille mens.
Daar zit je dan en staart voor je uit,
jouw mond open zonder geluid.
Ritmisch bewegend op stille muziek,
ogen gesloten zodat niemand je ziet.
Gedachten verweven in realiteit,
verborgen dolend doorheen de tijd.
Omgeving vervangen door schemergebied,
ziel verborgen voor wereldverdriet.
Hogere sferen of zieke geest,
niemand kan zeggen of je geneest.
Geboren om door het leven te gaan,
ongehoord stil in het heden. . . .
. . . . al zingend springend . . . .
in jouw wereld dichtbij of ver
. . .van ons zielig bestaan.
Reacties op dit gedicht
| Dylirium: | Vrijdag, november 09, 2007 15:20 |
| Fortuna het is inderdaad anders he dit gaat feitelijk over autisme. |
|
| fortuna: | Donderdag, november 08, 2007 18:34 |
| gesloten ogen... net als Tika, maar weer anders. Diepzinnig, mysterieus. Liefs |
|
| Augustijntje: | Woensdag, november 07, 2007 19:29 |
| wondermooi! x! |
|
| honingbijtje: | Woensdag, november 07, 2007 00:49 |
| Stilmakend mooi. liefs honingbijtje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dylirium | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2007 | ||
| Thema's: | ||