verdriet
Zomaar diep verdriet
niemand die het ziet
Mensen houden veel van mij
leggen daarom vaak bij mij, hun ei
Dan sta ik voor ze klaar
Ze volgen dan ook goede raad
daardoor verlies ik soms de rode draad
Komt er een stelletje met z'n twee
geniet ik heerlijk met ze mee
Zijn ze blij dat ik hun pijnen wis
ervaren ook, hoe ware liefde is
Komen ze dan ieder eens apart
leggen bloot bij mij, hun hart
Ontstaat er zomaar angst voor verlies
stel dat hun maatje voor mij dan kiest
Die gedachte is voor mij heel vreemd
zo raak je van elkaar vervreemd
Ieder wil mij, voor hem of haar alleen
vind je het gek, dat ik even ween
Ware liefde is toch anders dan relatie denken
sta voor ieder klaar, op hun wenken
Is er dan eens iets met mij
zit ik er stil en eenzaam bij
hahaha
het is alweer over
lijkt wel getover
Schrijven doet me goed
vrolijke grijns op m'n snoet
Wat kun je veel van anderen leren
Gelukkig weet ik zuiver de liefde te eren
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: doetsi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2007 | ||
| Thema's: | ||