Boven natuurlijk hart
Boven natuurlijk hart
De wolken gaan langzaam heen
bijna windstil
ze drijven op hun weg
de wind bepaald de richting
boven voltrekt het leven zich zo kalm
op aarde is dit slechts een walm
toch kan het gebeuren
dat de hemelse 'geuren'
ook voor ons een stilte ontvouwen
als we op ons innerlijk kompas vertrouwen
geen herrie ons laten bekoren
telkens onszelf horen
in alles om ons heen
van binnenuit naar buiten toe
de harten van minnaars weten hoe
Marjo
De wolken gaan langzaam heen
bijna windstil
ze drijven op hun weg
de wind bepaald de richting
boven voltrekt het leven zich zo kalm
op aarde is dit slechts een walm
toch kan het gebeuren
dat de hemelse 'geuren'
ook voor ons een stilte ontvouwen
als we op ons innerlijk kompas vertrouwen
geen herrie ons laten bekoren
telkens onszelf horen
in alles om ons heen
van binnenuit naar buiten toe
de harten van minnaars weten hoe
Marjo
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, november 09, 2007 21:20 |
| gevoel goed in woorden neergezet | |
| Z~tjuh: | Donderdag, november 08, 2007 10:16 |
| Nee niet alleen die harten, ik denk dat ieders hart wel weet van hoe! Liefs |
|
| sunset: | Woensdag, november 07, 2007 08:48 |
| Nou, niet alleen de harten van minnaars hoor. Tionend delend mooi. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marjo van der Hoeff | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2007 | ||
| Thema's: | ||