los laten
na zoveel jaren
die wij samen waren
zal ik je nu los moeten laten
zo,n beslissing doet pijn
waarom heeft het zo moeten zijn
niets meer samen te kunnen bepraten
t, kan ieder mens overkomen
de beslissing , die is genomen
voor ons beiden een kei-hard besluit
elkaar nu los moeten laten
niet meer als voorheen kunnen praten
als alzheimer je huis binnensluipt
alles te hebben gegeven
nog lang samen verder te leven
en deze weg te kunnen vermijden
ik moet jou laten gaan
beiden alleen komen te staan
alzheimer , waar wij tegen strijden
los laten betekent dus pijn
nooit meer echt samen te zijn
een eenzame weg, die wij moeten gaan
na zoveel jaren van trouw
weet, dat ik nog steeds van je hou
geen mensen-hand heeft ons dit aangedaan
ik blijf bidden om kracht
wat ik van hier-boven verwacht
het doet pijn, hiermee verder te leven
alzheimer maakte ons stuk
ontnam ons het levens-geluk
maar trouw zal ik jou blijven geven
geschreven voor een vriendin
door Karin
die wij samen waren
zal ik je nu los moeten laten
zo,n beslissing doet pijn
waarom heeft het zo moeten zijn
niets meer samen te kunnen bepraten
t, kan ieder mens overkomen
de beslissing , die is genomen
voor ons beiden een kei-hard besluit
elkaar nu los moeten laten
niet meer als voorheen kunnen praten
als alzheimer je huis binnensluipt
alles te hebben gegeven
nog lang samen verder te leven
en deze weg te kunnen vermijden
ik moet jou laten gaan
beiden alleen komen te staan
alzheimer , waar wij tegen strijden
los laten betekent dus pijn
nooit meer echt samen te zijn
een eenzame weg, die wij moeten gaan
na zoveel jaren van trouw
weet, dat ik nog steeds van je hou
geen mensen-hand heeft ons dit aangedaan
ik blijf bidden om kracht
wat ik van hier-boven verwacht
het doet pijn, hiermee verder te leven
alzheimer maakte ons stuk
ontnam ons het levens-geluk
maar trouw zal ik jou blijven geven
geschreven voor een vriendin
door Karin
Reacties op dit gedicht
| Anastacia: | Dinsdag, augustus 18, 2009 17:33 |
| ik ben er stil van karin dat je dit overkomen is heel veel kracht en liefde wand je denkt nog steeds aan deze liefde mooi geschrevn bij z`n vreselijke zieke liefs Anastacia XXXX | |
| sensi: | Woensdag, november 07, 2007 14:21 |
| Dit moet erg zwaar en immens droevig zijn .. Sterkte aan je vriendin! Een goed schrijven! Liefs |
|
| Fairouz: | Woensdag, november 07, 2007 12:36 |
| Ik heb het boek hersenschimmem gelezen Indringend hoor. Liefs Fairouz (mooi beschreven ) | |
| honingbijtje: | Woensdag, november 07, 2007 12:13 |
| Het is altijd weer zo triest, buiten jezelf om elkaar kwijt raken. Je hebt het heel goed gezien, geen mensenhand doet je dit aan. Kracht van boven zal je inderdaad nodig hebben. Veel sterkte voor jou en en je vrienden. liefs honingbijtje |
|
| Windwhisper: | Woensdag, november 07, 2007 12:06 |
| Ja ...alzheimer poehhhhh zo aangrijpend dit. Ik wens haar sterkte hoor en heel veel liefs het moet zo moeilijk zijn Keigoed neergezet, de gevreesde ziekte die een relatie in het huwelijk verstoren kan alzheimer...de insluiper Liefs Cobie Kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: karinvangelder |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2007 | ||
| Thema's: | ||