De dagen worden korter...
De dagen worden korter...
De dagen worden korter.
De nachten tonen hun lichten.
Bladeren dwarrelend in het rond.
Regen tikt op de daken.
Het is heerlijk in mij bed.
Diep onder de wol.
Liggen luisteren naar de wind.
Die fluistert in het diepst van de nacht.
Straten zijn stil en verlaten.
Kleine lichtjes branden op straat.
Het duister voelt kil en koud.
Maar binnen brand een kleine vlam.
Die ons warmte en licht biedt.
Om de donkerste dagen te doorstaan.
De dagen worden korter.
De nachten tonen hun lichten.
Bladeren dwarrelend in het rond.
Regen tikt op de daken.
Het is heerlijk in mij bed.
Diep onder de wol.
Liggen luisteren naar de wind.
Die fluistert in het diepst van de nacht.
Straten zijn stil en verlaten.
Kleine lichtjes branden op straat.
Het duister voelt kil en koud.
Maar binnen brand een kleine vlam.
Die ons warmte en licht biedt.
Om de donkerste dagen te doorstaan.
Reacties op dit gedicht
| Tineke Wilgenburg: | Vrijdag, november 09, 2007 22:36 |
| voel de warmte van de kachel al branden wij slepen elkaar met de donkere dagen er wel doorheen heel erg bedankt voor jouw lieve reactie lieve groet |
|
| sunset: | Donderdag, november 08, 2007 08:20 |
| Tonend delend herfstig mooi-warm. Liefs, sunset |
|
| Artifex: | Donderdag, november 08, 2007 07:08 |
| Heerlijk knus gedichtje. Liefs, Artifex. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2007 | ||
| Thema's: | ||