Rust
Een opening in mijn hart
die je met woorden maakte, heeft me geheel verward.
De liefde lijkt eruit te stromen
Voorbij lijken die mooie toekomstdromen
Kan het het bloeden nog worden gestelpt
Of is dit de broze roos die nu verwelkt ?
De lokroep naar die eeuwige rust lijkt weer een must.
Een laffe daad die lijdt tot rust.
Geen twijfels meer
geen hartzeer...
Geen gevecht
want ik voel me slecht.
Geen geklaag, geen gezaag.
Rust.
die je met woorden maakte, heeft me geheel verward.
De liefde lijkt eruit te stromen
Voorbij lijken die mooie toekomstdromen
Kan het het bloeden nog worden gestelpt
Of is dit de broze roos die nu verwelkt ?
De lokroep naar die eeuwige rust lijkt weer een must.
Een laffe daad die lijdt tot rust.
Geen twijfels meer
geen hartzeer...
Geen gevecht
want ik voel me slecht.
Geen geklaag, geen gezaag.
Rust.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: bibieken | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2007 | ||
| Thema's: | ||