Mijn Eerste Reis (voor Esra)
Na de uittocht
door ultiem genot
begon je leven
en niet voor even
je strijd was er meteen
want waar moest je heen
de finale was de eicel
daar trok je aan de bel
de keuring kon beginnen
en toen mocht je binnen
na een lange tocht
door het vocht
de bevruchting was een feit
voor rust was geen tijd
want de weg was lang
jij was niet bang
negen maanden ontwikkelen
ook je nieuwsgierigheid prikkelen
je wilde graag naar buiten
want hier binnen waren geen ruiten
de draagster gaf je vertrouwen
waarop je kon gaan bouwen
je wilder eruit het leven ervaren
de draagster moest snel baren
je schopte steeds harder ‘ik wil leven’
maar dat doe je niet zomaar even
je voelde activiteit in je groeien
daar zou iets moois uit bloeien
dan ineens kom je vanuit het water
geen minuut later
in een zee van licht
een meisje is het bericht
je ziet je moeder huilen
het doet je mondje pruilen
je zet het op een janken
daarmee wil jij je moeder danken.
22-07-‘00/09:56
Reacties op dit gedicht
| wijke engelen: | Vrijdag, maart 01, 2002 13:11 |
| nou paps je weet dat ik niet veel uit gedichten kan halen maar uit deze wel hij is mooi wijke |
|
| arie: | Vrijdag, maart 01, 2002 05:33 |
| Heerlijk om dit te delen Arie |
|
| waterval: | Vrijdag, maart 01, 2002 00:15 |
| mooi.... | |
| free: | Donderdag, februari 28, 2002 18:46 |
| ...Prachtig! n leeuwinnetje en n draakje nou angel sterkte hahaha liefs free |
|
| Driegeetjes: | Donderdag, februari 28, 2002 18:36 |
| Wat moet ik zeggen? Ik denk wel dat je het weet... :-) DrieGeetjes |
|
| Sheena: | Donderdag, februari 28, 2002 18:29 |
| Liefffffffffffff Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||