Alleen ik...
Gevallen,
gegrepen,
gehaten.
Eenzaam,
bang &
verlaten.
Niemand weet.
Niemand ziet.
Wat dan?
Ik weet het zelf niet.
Kotsen.
Roken.
Krassen &
Lijnen.
Bang om daar beneden,
in een diep gat te verdwijnen.
Niemand wil het zien,
niemand kan haar helpen.
Ik blijf dan wel alleen om m'n wonden te stelpen...
8/11/'07
gegrepen,
gehaten.
Eenzaam,
bang &
verlaten.
Niemand weet.
Niemand ziet.
Wat dan?
Ik weet het zelf niet.
Kotsen.
Roken.
Krassen &
Lijnen.
Bang om daar beneden,
in een diep gat te verdwijnen.
Niemand wil het zien,
niemand kan haar helpen.
Ik blijf dan wel alleen om m'n wonden te stelpen...
8/11/'07
Reacties op dit gedicht
| black little angel: | Maandag, november 12, 2007 22:12 |
| ik kan je helemaal begrijpen ik zit in dezelfde shit krassen, kotsen, roken , lijnen zal die shit ooit verdwijnen? |
|
| PunK PriinCezZ: | Maandag, november 12, 2007 21:58 |
| Urgh, niet doen hoor! Ik help je wel uit de shit! (Zoals gewoonlijk xD) xKaylz |
|
| yellow: | Maandag, november 12, 2007 19:07 |
| Wat een droevig gedicht dit Melski, sterkte, Y. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lola.. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2007 | ||
| Thema's: | ||