respectloos door jou achterlijkheid
kon je maar bevatten
wat jij in mij hebt kapot gemaakt
hoe zeer jij mij doet
en hoe diep jij me raakt
kon je maar begrijpen
dat ik jou nodig had
deed jij je ogen maar open
en ging je maar eens kijken
bijzonder hoe jij
gewoon maar leeft
in een land hier ver vandaan
zonder stil te staan bij mij
ondanks wat jij mij hebt aangedaan
onbegrijpelijke onbegrip
als ik denk aan hoe het had kunnen zijn
ik als jouwn dochter
en jij als mijn vader..
dat was ontzettend fijn..
totaal geen respect
nadat jij bent weggegaan
mij hier achterlatend
zomaar hier ver vandaan..
Vader vader
wist jij eens maar
hoe jouwn "dochter"
hier liep te ploeteren
maar ach ja jij bent daar...
Reacties op dit gedicht
| Dreamlover: | Vrijdag, november 09, 2007 19:17 |
| Moeilijke situatie. Ken het maar al te goed. Maar ook je vader is een mens. Ook al besef je je dat nu nog niet. Liefs Dreamlover |
|
| Elinee: | Vrijdag, november 09, 2007 19:16 |
| ontzettend herkenbaar! Sterkte met alles! Liefs, Eline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Persoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2007 | ||
| Thema's: | ||