thuis was bij jou
De deur slaat dicht,
Ik hoor de auto
met piepende banden
weg rijden alsof de duivel
weg rijden alsof de duivel
erachter aan zit.
Geen geschreeuw,
de stilte daalt neer
terwijl de woorden
nog blijven hangen
in de kamer
waar ze uitgesproken zijn.
Geen ruzies meer in huis,
geen gevloek en getier.
Maar een thuis
Maar een thuis
is het niet meer.
Jij bent niet meer hier.
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zaterdag, november 10, 2007 08:42 |
| intens en aanvoelend knufliefs--hiljaa-- |
|
| ela: | Zaterdag, november 10, 2007 00:27 |
| Bij het verdwijnen van geliefden valt elk houvast weg. ela |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, november 10, 2007 00:23 |
| je gevoelens goed neergezet | |
Over dit gedicht
| Auteur: WritingMoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 november 2007 | ||
| Thema's: | ||