Ik geloof dat het zo moest zijn...
Je bent nu niet meer bij mij.
Ik geloof dat het zo moest zijn.
Je hebt in moeilijk tijd bijgestaan.
Je liet me niet verder lijden gaan.
Maar het afscheid kwam sneller dan gepland.
Ik ben er nu nog steeds niet aangewend.
Ondanks koester ik de waardevolle tijd.
Al was het maar kort ik heb geen spijt.
Ik neem wat jij mij leerde tijdens onze vriendschap.
Want daar heb ik zeker wat aangehad.
Reacties op dit gedicht
| Fari Sohi: | Maandag, november 12, 2007 15:56 |
| Wat mooi en vol gevoelens schrijf je dit gedicht lieve Moongirl. We laten jou niet alleen. liefs, Fari |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, november 10, 2007 14:36 |
| meedragen wat je deelde zonder samen te gaan, maakt de wonde zacht. hans |
|
| kerima ellouise: | Zaterdag, november 10, 2007 13:13 |
| waardevolle woorden in dankbare aanvaarding liefs kerima ellouise |
|
| moonwoman: | Zaterdag, november 10, 2007 12:58 |
| mooi lieverd... liefs, Loekie. |
|
| Jannie Hoogendam: | Zaterdag, november 10, 2007 11:36 |
| In moeilijke tijden iemand bijstaan...dat vind ik pas echte vriendschap en ook liefde... heel mooi liefs Jannie |
|
| honingbijtje: | Zaterdag, november 10, 2007 11:04 |
| Ondanks gemis en verdriet straalt hier veel dankbaarheid uit. liefs honingbijtje |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, november 10, 2007 10:28 |
| Ja de mooie herinneringen blijven als een warme gloed in je hart doorglimlachen Liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 10 november 2007 | ||
| Thema's: | ||